Religia – wierzenia, rytuały, etyka – jest po dziś dzień głównym czynnikiem kształtującym codzienne życie większości mieszkańców najwyższych gór świata. W himalajskich wioskach i na szlakach je łączących napotkamy niezliczone buddyjskie czorteny, modlitewne flagi, kamienne mury mani, poruszane siłą wód potoków młynki modlitewne czy wreszcie lamajskie klasztory.

W niższych partiach, tu gdzie silniejsze wpływy ma hinduizm, ludzie składają codzienną ofiarę przy śiwlingach – ołtarzykach ku czci boga Śiwy, czy posążkach boga o głowie słonia – Ganeśi. W kulturowo tybetańskim Ladakhu zobaczymy też nieliczne muzułmańskie meczety. Przybywa ich, gdy poruszamy się stąd na zachód – do Kaszmiru, Jammu aż po podnóża Nanga Parbat. Na całym obszarze spotyka się również niewielkie świątynie chrześcijańskie. Rejony w wyraźnej przewadze tybetańskie to Ladakh, Lahaul, Spiti i Sikkim w Indiach, Solu-Khumbu w Nepalu oraz Bhutan. Wiele obszarów należy do strefy wpływów zarówno lamaizmu jak i hinduizmu – Himachal Pradesh, większość terenów górskich Nepalu, Himalaje Garhwalu.

Według szacunków Centralnego Biura Statystyki Nepalu z roku 2000 w rejonach górskich tego kraju mieszkańcy deklarowali przynależność do następujących religii: 1 mln 136 tysięcy osób – hinduizm, 410 tysięcy – buddyzm i tylko 200 osób – islam. Generalnie im wyżej tym więcej wyznawców ma lamaizm. W Nepalu nie było i nie ma poważniejszych zatargów na tle religijnym, obie główne religie współżyją pokojowo, a wielu Nepalczyków czuje się, co ciekawe, zarówno buddystami jak i hinduistami.

 

Religie