Magarowie

Magarowie pierwotnie zamieszkiwali region zwany Bara Magarant obejmujący górzyste części dystryktów Lumbini, Rapti i Bheri. Dziś zamieszkują praktycznie we wszystkich górskich rejonach Nepalu oraz w kilku miejscach we wschodnim Teraju. Za swój język ojczysty Magarowie w zależności od miejsca zamieszkania uważają nepali, język tybetański lub magarski dialekt z rodziny języków tybeto-birmańskich.

Magarowie słyną w Nepalu jako doskonali żołnierze i utalentowani rzemieślnicy. Stanowią największą grupę we wszystkich regimentach Gurkhów służących poza Nepalem. Ogólnie jednak podstawą ekonomii jest rolnictwo pozwalające tej grupie etnicznej na względną samowystarczalność. Uprawia się pszenicę, owies, proso na suchszych wyżej położonych tarasowych poletkach oraz ryż na lepiej nawodnionych poletkach nad brzegami rzek. Hoduje się owce i kozy.

Tradycyjne domy magarskie budowane są z kamienia, składają się z dwóch pięter. W zachodnim Nepalu domy Magarów mają zazwyczaj kształt owalny, malowane są rozwodnioną czerwonawą gliną, w rejonach wschodnich domy stawia się na planie prostokąta, a ściany się bieli. Piętro od frontu otwiera się werandą. W regionach północnych spotyka się także domy trójkondygnacyjne z parterem przeznaczonym dla zwierząt domowych.

Magarowie zasadniczo są endogamiczną grupą etniczną. Pomimo mongolskich korzeni, o których Magarowie mówią z dumą, dominującą religią jest hinduizm. Mocną pozycję ma także tybetański buddyzm. Magarów spotkamy zarówno na trasach trekkingowych w rejonie Annapurny jak i Everestu. Liczbę Magarów w całym Nepalu szacuje się na około półtora miliona.