Tetraogallus tibetanus. Ułary tybetańskie żyją sobie w małych stadkach na wysokogórskich łąkach Ladakhu, Rupshu i północnego Nepalu. Są nieco mniejsze od krewniaków – ułarów himalajskich. Latem zobaczymy je na wysokości nawet 6000 m n.p.m., zimą przemieszczają się dwa-trzy tysiące metrów niżej, poniżej granicy śniegu (w Himalajach śniegi nie utrzymują się poniżej 2000-2500 m n.p.m.). Mocnymi dziobami wydobywają z ziemi pożywne części roślin – pędy, bulwy i korzonki. Niepokojone najpierw uciekają podbiegając po kilka metrów, obracają łebki i łypią czujnym okiem czy może już są bezpieczne. Dopiero kiedy już naprawdę muszą zrywają się do lotu.
