położenie: północno-wschodni Nepal
powierzchnia: ok. 2330 km kw.
Założony w roku 1991 Park Narodowy Makalu Barun obejmuje południowe stoki ośmiotysięcznika Makalu i siedem dolin rozchodzących się promieniście od jego wierzchołka. Najwyższe szczyty: Makalu 8463 m n.p.m., Chamlang 7319 m n.p.m., Baruntse 7129 m n.p.m., Nepau 6477 m n.p.m., Mera Peak 6654 m n.p.m. Charakterystyczną cechą Makalu Barun jest występowanie wszystkich nepalskich typów wegetacyjnych - od tropiku po strefę alpejską i nagie skały. Od dna doliny Arun, położonego na wysokości 435 m n.p.m. do wierzchołka Makalu w prostej linii jest tylko 40 km. Tutejsza flora jest przebogata: ponad 3000 gatunków roślin, w tym m.in. 25 rodzajów rododendronów, 47 - orchidei, 19 gatunków bambusa, 15 odmian dębu. Najniżej położone lasy Parku (do 1000 m n.p.m.) to przede wszystkim tropikalne kompleksy z przewagą damarzyków (Shorea robusta), wyżej, do 2000 m - lasy subtropikalne z kasztanowcami, dębami, magnoliami i drzewami jarzębiny. Lasy te przechodzą płynnie w strefę drzew iglastych z cedrami, świerkami, sosnami, ale także rododendronami. Powyżej 4000 m n.p.m. dominują już łąki z roślinnością typu alpejskiego. Fauna: m.in. panda czerwona, pantera mglista, śnieżna pantera, niedźwiedź tybetański, tar himalajski, goral, mundżak, wilk, jak, świstak, 400 gatunków ptaków. Ludność terenu Parku (ok. 32 000 mieszkańców) należy do kilku grup etnicznych. Żyją tu głównie Rai, Szerpowie, mający swe korzenie w Tybecie Bhotijowie a także Gurungowie, Tamangowie, Magarowie i Newarowie. Makalu-Barun jest regionem ekonomicznie bardzo ubogim. Mieszkańcy zajmują się głównie pracą sezonową w innych regionach kraju, rzemiosłem (wyroby z bambusa - meble, kosze, rury i rynny, instrumenty muzyczne), ręczną produkcją papieru. Opału, materiałów budowlanych, lekarstw dostarcza wciąż las. Popularne jest pasterstwo. Wsie zmieniły się od stuleci naprawdę w niewielkim stopniu.