Annapurna 8091 m n.p.m.
NAZWA
Nazwa Annapurna pochodzi z sanskrytu i jest złożeniem dwóch słów: anna – oznaczającego „pożywienie” oraz purna – „pełna, bogata”. Annapurna to hinduistyczna bogini, jedna z form małżonki boga Sziwy – Parwati.
PIERWSZE WPRAWY
1949 – szwajcarski profesor Arnold Hejm dokonuje rekonesansu lotniczego okolic doliny Kali Gandaki oddzielającej masyw Dhaulagiri od gniazda Annapurny. Niestety, samolot nie może wznieść się powyżej 5000 m n.p.m.;
1949 – władze Nepalu postanawiają wydawać zezwolenie dla jednej wyprawy rocznie. Korzysta z tego inżynier Maurice Herzog reprezentujący Francuską Federację Górską otrzymując szansę wejścia na Dhaulagiri lub Annapurnę;
1950 – wyprawa francuska – szef: Maurice Herzog, Marcel Schatz, Gaston Rebuffat, Jean Couzy, Louis Lachenal, Lionel Terray, siedmiu Szerpów. Pierwotnym celem wyprawy była Dhaulagiri, jednak po bezowocnym rekonesansie pod Białą Górą zdecydowano się na próbę wejścia na Annapurnę. Po bardzo trudnej i skrajnie wyczerpującej akcji prowadzonej przy fatalnej pogodzie, na szczycie głównego wierzchołka Annapurny stanęli Herzog i Lachenal. Było to pierwsze w historii wejście na ośmiotysięcznik. Kolejnego himalaistę Annapurna przywitała na szczycie dopiero po dwudziestu latach.
1970 – wojskowa wyprawa brytyjska – trasą francuską (z Północnego Sanktuarium Annapurny);
1970 – wyprawa brytyjska – szef: Chris Bonington – południową ścianą;
1987 – wyprawa polska – szef: Jerzy Kukuczka, Artur Hajzer – pierwsze wejście zimowe.
Annapurna była pierwszym ośmiotysięcznikiem, na który wspiął się człowiek. Jest jednak szczytem trudnym – biorąc pod uwagę wszystkie nepalskie giganty właśnie na Annapurnę wejść jest najmniej.
1949 – szwajcarski profesor Arnold Hejm dokonuje rekonesansu lotniczego okolic doliny Kali Gandaki oddzielającej masyw Dhaulagiri od gniazda Annapurny. Niestety, samolot nie może wznieść się powyżej 5000 m n.p.m.;
1949 – władze Nepalu postanawiają wydawać zezwolenie dla jednej wyprawy rocznie. Korzysta z tego inżynier Maurice Herzog reprezentujący Francuską Federację Górską otrzymując szansę wejścia na Dhaulagiri lub Annapurnę;
1950 – wyprawa francuska – szef: Maurice Herzog, Marcel Schatz, Gaston Rebuffat, Jean Couzy, Louis Lachenal, Lionel Terray, siedmiu Szerpów. Pierwotnym celem wyprawy była Dhaulagiri, jednak po bezowocnym rekonesansie pod Białą Górą zdecydowano się na próbę wejścia na Annapurnę. Po bardzo trudnej i skrajnie wyczerpującej akcji prowadzonej przy fatalnej pogodzie, na szczycie głównego wierzchołka Annapurny stanęli Herzog i Lachenal. Było to pierwsze w historii wejście na ośmiotysięcznik. Kolejnego himalaistę Annapurna przywitała na szczycie dopiero po dwudziestu latach.
1970 – wojskowa wyprawa brytyjska – trasą francuską (z Północnego Sanktuarium Annapurny);
1970 – wyprawa brytyjska – szef: Chris Bonington – południową ścianą;
1987 – wyprawa polska – szef: Jerzy Kukuczka, Artur Hajzer – pierwsze wejście zimowe.
Annapurna była pierwszym ośmiotysięcznikiem, na który wspiął się człowiek. Jest jednak szczytem trudnym – biorąc pod uwagę wszystkie nepalskie giganty właśnie na Annapurnę wejść jest najmniej.